OĞLUNDAN ÖKSÜZ KALAN ANANIN ŞİİRİ
Ağaç desem ağaca assam sazını
Hangi dalın kıvrımına güvensem
Yol desem yola sorsam nerdedir
kimden gelir kime gider bilmeden
Rüzgârı eğlesem suyu yormasam
Yaramın azmasına küskün kalmasam
Bilen oydu hangi diken nereme dokundukça kanatırdı acımı
Hangi özlem kimin için duyulur kimi yoksun kılar kendi canından Hangi ana ölür ölür dirilir
kendi oğlundan nasıl öksüz kalırsa
Bilen oydu ölse bile sözü yere indirmez
Hangi ozan kucağına sazı alınca
·
179 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.