Bir sabah, Kadıköy vapurunda karşılaşırlar. Musa Anter, Necip Fazıl'a nerelerde olduğunu sorar. Necip Fazıl; tutuklandığını ve Harbiye'deki 38 numaralı hücreye konulduğunu, bu hücrede bir gün kaldığını ve hücrenin hâlinden, sabaha kadar İhlas-i Şerif'i okumasa delireceğini anlatır. Halbuki, 38 numaralı hücre, Musa Anter'in hücresidir ve orada beş buçuk ay kalmıştır. Musa Anter, bu ayrıntıyı anlatınca, Necip Fazıl çok şaşırır. Hatta, Musa Anter'den büyük olmasına rağmen, Musa Anter'in elini öpmeye kalkışır. “Birader, eğer orada sen beş buçuk ay kalmışsan, sıradan bir adama değil, sana Hz. Yusuf'a ve Hz. Eyyub'a bakıyormuş gibi bakmak lazım." diyerek Musa Anter'e iltifat eder ve bir Gelincik daha yakar.
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.