İNSANLAR GÖRDÜM
Gönlüm sır zindanı benim
Kimseye söyleyeceğim şey değil
Bir kere söylesem
Zincire vursam da çare değil.
Akıl yolu, kıvrım üstüne kıvrım,
Bu öyle bildiğin yol değil.
Yürüyeceksin emin adımlarla
Çünkü aydınlık yarınlar senin.
Toprağı deşmeyince, mahsul bile olmaz
Dalından kopmuş çiçek toprağına hasret
Sel heybetiyle akarsa karşısında durulmaz
Her işte vardır kendince zahmet
Tahammül önce zehir gibi görünür Tevazu, vuslata erdiğin gün!
Başlarını yücelik tacıyla yüceltirken Acıyı yaşamış, tatmış nice insanlar gördüm.
Sayfa 151Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.