Sanırım yazar bizi şaşırtmayı seviyor.
Bazen iyi sandıklarımız kötü, kötü sandıklarımız da iyi çıkıyor. Tıpkı gerçek hayat gibi.
Harry'nin babasının arkadaşlarıyla, en yakınlarıyla tanışması, özellikle de tek akrabasının karakteri ve tavırları ortadayken, çok güzel oldu. Bulduğu gibi de uzak kalmak zorunda kalması nekadar üzücü olsa da, öğrendikleri, yaşadıkları gelecek için çok iyi bir hazırlık.
Ayrıca baş düşman olsa da, bir kitapta diğerlerinde olduğu gibi doğrudan onunla yüz yüze olmadan, yan ve bukadar önemli bir konu üzerine yoğunlaşılmış olması çok güzel.
Acaba Voldemort şimdi nerede ve napıyor, diğer kitapta göreceğiz.
