Hallacı Mansur.. Sadece ve yine sadece ölüm şeklinden dolayı bilinen bir insan. İlmi olarak hiçbir şekilde devrinin büyük ve güzel insanlarının yanına bile yaklaşamayacak kadar sıradan bir insan. Zamanının en büyük Velilerinden biri olan Cüneyd-i Bağdadi ve Sehl bin Abdullah tarafından ders halkalarından çıkarılmış yani Bağdat okulundan kovulmuş. Hallacın hindistan ve Türklerin bölgesine giderek büyü öğrendiği iddia ediliyor: bir diğer iddia Türklerin müslüman olmasında öncü olmuş güya. Israrla türklerle bir bağlantı kurmak istiyor yazar veya Türk tercüman. Hallac Asyadan döndükten sonra şeriatın hiçbir şekilde onay vermediği aşırı riyazat ve mücahadeler ile üne kavuşuyor, buna Asyada öğrendiklerini de ekleyelim. Doğal olarak etrafına insanlar toplanıyor. Kitapta bununla ilgili bazı örnekler de yazıyor. Aşırı cezbe halinde tuhaf tuhaf çok tuhaf cümleler söylüyor. Aylarca süren riyazat, açlık ve mücahadeden sonra fıtraten insan aklen şaşırır ya da cezbe haline girer. En büyük saçmalığı olan Enel'Hak sözü de bunlardan biri. Bu sözü galiba ilk Cüneyd-i Bağdadiye söylüyor: Cüneydde ona sonunu işaret eden bir cevap veriyor. Hallac da sende ölüm fermanımın fetvasını verirsin diye cevaplıyor; öyle de oluyor.. (bu rivayet bu kitapta yazıyor) Seyyidül Taife Cüneyd-i Bağdadi ölüm fetvasını verirken Sufi hırkasını çıkarıp kadı hırkasını giyiyor ve "bu söz (Enel'Hak) küfürdür: cezası ölümdür. Biz zahirine hükmediyoruz, batınını Allah Teala bilir." Kitabın yazarı Alman. Hallac sevgisi, ölümü sebebiyle Hz İsa ile benzerliğinden geliyor. Kitapta Allah Lafzı Celali geçmiyor.. hep Tanrı... Tercüme berbat. Okunmaz. Bir işe yaramaz. Galiba Hallaç bu zamanda yaşasaydı muhtemelen bizim Manisa deli hastanesinde yaşardı. Hiçbir şekilde müminlere hitap etmiyor! Kitapta üç beş alıntı olmaya değer cümle var, ama sadece alıntı olmaya değer...

HallacAnnemarie Schimmel · Pan Yayıncılık · 2011133 okunma

·

80 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Abdullah