Ölüm cezası çağlardan beri kullanılan bir cezalandırma yöntemidir. Bugün birçok ülkede kaldırılmasına karşın (Türkiye ve Avrupa ülkeleri dahil), dünyada varlığını koruyor bu ceza. Asıl mantığı cezalandırma olmasına karşın çoğu zaman bu cezalandırmanın örnek olması için halka açık gerçekleştirilmiştir. Tarihte ölüm cezasına karşı olan nice aydınlardan biri olan Victor Hugo, bu cezanın yanlışlığını ve kaldırılması gerektiğini, halka ve diğer yetkili kişilere 19. yüzyılda Bir İdam Mahkumunun Son Günü isimli eserinde anlatmaya çalışıyor. (Voltaire ve Jean-Jacques Rousseau gibi ünlü yazarların idam cezasını desteklediğini belirtmek isterim.) Victor Hugo romanı şahit olduğu bir idam cezasından sonra yazmıştır. İdamı izlemek için alana neşe içinde toplanan azgın kalabalığı gören Victor Hugo hemen alandan uzaklaşmıştır. Kitabın amacı idam cezasının ne kadar kötü olduğunu göstermektir. İdam duygusunu saniye saniye hissettirmektir. Adı ve yaşı tam olarak belli olmayan cinayetten suçlu bir genç, idam edilmeden hemen önce bulduğu kağıt ve kalemle nasıl mahkeme edildiğini ve hapishane şartlarını anlatıyor. Mahkemede burjuva sınıfı hakim, jüri ve avukatların nasıl hızlıca ve üstünkörü işlem yaptığını; hapishanedeki uygunsuz şartları anlatıyor. Özellikle ömür boyu kürek cezası alan mahkumlardan olmaktansa ölmeyi tercih eden beyefendi idam vakti gelince yalvararak merhamet ister hatta ömür boyu kürek cezasına bile razı hale gelir….

Bir İdam Mahkûmunun Son GünüVictor Hugo · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023121bin okunma

·

2 artı 1'leme

·

242 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Poyraz