Merhabalaaar, ılık bir yaz sabahında kuş cıvıltıları ve böcek sesleriyle kitabı bitirdim ve garip bir şekilde herkesin kitabı böyle bir atmosferde okursa daha iyi anlayabileceğini düşündüm. Kitaba gelecek olursak, yasak aşk güzellemesi olsa da okunmaya değer. Tam anlamıyla aşklarını yaşayamadan yolları ayrılmak zorunda kalan iki aşık, yıllar sonra tekrar bir araya gelirler. Geçmişin tatlı esintilerine dönüp, eski heyecanı yakalamak isteselerde artık ikisi de değişmiştir ama aşk bir araya geldiklerinde tekrar canlandığından bir umut değişime meydan okumaya çalışmaları ve durmadan çırpınmaları yüzde buruk bir tebessüm oluşturuyor... Yine de Zweig'a kızdığım bi nokta oldu kitapta, -bu yazımı görse dalga geçerdi belki- aşkın tensel temasa ihtiyacı olduğunu, uzaklaşınca kuruyup, solabileceğini savunması; aşkın daha narin, şefkatli ve huzurlu tarafına yapılan bir haksızlıkmış gibi hissettim... Bunun dışında kitapta yalnız kalmamak ve hayatın bir gereksinimi olduğunu düşünüp sırf bu yüzden yapılan evliliklere de yapılan bir gönderme var. Elbette bu yasak aşkı destekleyecek nitelikte bir şey değil ama evlenmek için evlenmenin de pek mutluluk getirmediği aşikâr. Herkese esenlikler dilerim. Kitap dolusu mutluluklar...

Geçmişe YolculukStefan Zweig · İş Bankası Kültür Yayınları · 202326.7k okunma

·

70 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rüveyda