İçime doğdu sanki bu kadar güzel bir şeyle karşılaşacağım. ‘Budala’yı okurken aldığım zevki aldım okurken Oblomov’u. Oblomovluk, Oblomovluğu bilmeyen birine tam olarak böyle açıklanabilirdi. O kadar akıp gitti ki ‘dur’ diyemedim  oblomov ile Ştoltz öyle güzel karşılaştırılmıştı. Öyle zıtlardı. Oblomovlu cümlelerde zaman kağnı gibi ilerlerken Ştoltzlu cümleler dörtnala koşuyordu sanki. Oblomov tembellikte, üşengeçlikte çığır açmışken Ştoltz kabına sığamıyordu. Oblomov ve ailesi o kadar gelenekçiyken Ştoltz modern fikir ve düşünceler peşindeydi. Oblomov zamanı döngüsel akıtıyorken Ştoltz doğrusal çizgisindeydi zamanın. Kitap da karakteri Oblomov’a ayak uydurmuş yavaş yavaş hızlanarak doruğa çıkıp aynı hızla tekrar düştü. 4 bölümlük bütünlükte, 1.ve 4.kısımlar yavaş, 2.ve 3.kısımlar hızlı olunca simetrik oldu; müthiş oldu. Gonçarov, Oblomov karakteriyle Rus toplumuna bir göz gezdirtiyor. Alman arkadaşı Ştoltz’dan da örnekler vererek bunu kolaylaştırıyor. Dönemin yapısındaki kölelik-efendilik sistemine, yan gelip yatarak para kazanma anlayışına dil uzatıyor. Oblomovluk, günümüzün tükenmişlik sendromunu karşılıyor gibi. Bir amaçsızlık, umutsuzluk, hayattan zevk almayış, üşengeçlik, tembellik, bezginlik hali almış başını yürümüş Oblomov’da. O kadar Oblomov’a özgü ki ancak Oblomovluk kelimesiyle açıklanabilirdi bu durum. Olga’nın hayatında yer etmesiyle Oblomov’un değişen hareketleri ve düşünceleri Olga’ya rağmen son buluyor. Oblomov ve Ştoltz’un konuşmalarında Oblomov’a katıldığım yerler oldukça çoktu. Onu tam anlamıyla anladığımı düşünüyorum ama yine de bu üşengeçliğe şaşırmadan edemedim. Oblomov okunup anlaşılınca daha güzel  Okuyun.

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,1bin okunma

··

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra Özbek