Ama sınırlanmamış düşüncem...
...kişisel yaşamın yükünü ilk sırtlanan olmak istemiyorum. Ben, pazartesiden, onun bana olur dediğinden beri tepeden tırnağa özdeşlik duygusuyla dolmuş olan ben, ‘Bu benim diş fırçam’ demeden bardaktaki diş fırçasını göremeyen ben, şimdi ellerimi açmak, neyim var neyim yoksa düşürmek, araçlara bakarak, hiçbir tutku duymaksızın, kıskanmaksızın, bundan böyle düşüncem sınırlanmış olsaydı insan yazgısı üzerine sınır tanımayan anlama isteği olacak şeyle burada, caddede durmak istiyorum. Ama sınırlanmamış düşüncem. İşte geldim, kabul edildim. Hiçbir şey sormuyorum...
İletişim Yayınları — E-Kitap
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.