Onlar özlərindən, öz şübhələrindən və ümidsizliklərindən xilas olmaq üçün dində vasitə axtarırlar.
Əgər məndən dinin nə olduğunu soruşsalar, mən deyərdim ki, bu, insanın ürək yaralarına qoyduğu məlhəmdir, bu labüd, daim dəyişən, nəhayətsiz şeydən gizlənmək üçün bir seyvandır. Biz hamımız nə isə şərtsizlik axtarırıq və tapmadıqda özümüz onu yaradırıq. Din sanki həyata bir daimi ünvan, yafta verir, lakin bu ancaq özünü aldatmadır.