'Belkide yaşamam gerektiği gibi yaşamadım.' Ivan yüksek bi memuriyet ve yüksek bi maaşın peşinde koşan, sonrasında bu maddi isteklerinin hepsini yerine getirme adına aniden bi dostu aracılığıyla yeni bi atamaya kavuşuyor. Ona göre bu yüksek memurluk ve iyi maaş ile her şey yoluna girecek ve ailesi ile düşündükleri mutluluğu kazanacaklardi ki belli bir süre de öyle oldu. Bu yolda yapilabilecek her şeyi yaptı ta ki ölüm aniden, tüm gerçekliği ile ve de korkuncluguyla ivana belirene kadar. Artık hiç bir şey eskisi gibi değildir, hastalık onu zaman ilerledikçe daha sıkı tutuyor ve bunu sadece kendisi görmektedir. Ölüme direnme ve görmezden gelme faslı geçtikten sonra hayatını, yaşadıklarını ve en önemlisi doğru bildiği yanlışlarını düşünmeye, tüm hayatını sorgulamaya başlar. Hastalığın verdiği maddi acılara birde ailesinin ve yakın çevresinin her zamanki yapmacik( kendisi sonradan bu yapmaciklarin farkına varir) davranışları ile manevi acılarda eklemiştir. @ Tolstoyun kişisel bi hikayesi olduğunu düşünmekteyim çünkü hayatının son yıllarında ailesi ile arası bozulmuş, kızı ve doktoru ile yaşadığı çevresinden uzaklaşma adına seyahate cikmisti ve bu seyahatte zatürreden öluyordu. Yazarın hayatı hiç bir kitabında bukadar kendini ele vermemişti. Tamda Tolstoyun her zamanki ruh haline uygun karamsar ve korkunç. Neredeyse seksen sayfalık tek nefeslik bi hikaye. Kötü dönemden geçtiğiniz bir zamanınıza denk getirmemenizi öneririm. İyi okumalar

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · KAPRA YAYINCILIK · 202045,5bin okunma

·

41 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Sored