"Bilgi ağacının meyvelerine dokunmak açık biçimde yasaklanmıştır. Böylece, kendini anlama yeteneğinden tümüyle mahrum kalacak insanın, ebediyen bir hayvan olarak kalması, ebedi tanrısı, yaratıcısı ve efendisi önünde hep dört ayak üzerinde sürünmesi istenmiştir. Ama bu noktada, şeytan, ebedi isyancı, dünyanın ilk özgür düşünürü ve kurtarıcısı sahneye çıkar. O, insanın kendi hayvani cehalet ve itaatinden utanmasını sağlar, onu kurtarır, itaatsizliğe ve bilginin meyvesini yemeye zorlayarak, alnına özgürlüğün ve insanlığın damgasını vurur." Bakunin'in övgüsü, aklınızda canlanan iblis imgesinden ziyade, iblis 'in ilk kıyası ve akıl yürütmeyi yapan zeka ve itaatsizliğinedir. Nasıl ki ''Mülkiyet Hırsızlıktır'' sözünü ederek kast ettiği tek meselenin, ekonomik bir mülkiyet anlayışı olmayışı gibi. '' Yıkmak, yaratıcı bir dürtüdür.'' sözünü ederek kast ettiği meselenin, bir çeşit tahrip etme yaklaşımı olmadığı gibi. Bakunin'in yıkmak ile yarattığı şey; ''İnsanın kendiliğidir!'' Yazının başındaki alıntı, Mihail Bakunin'in ''Tanrı ve Devlet'' kitabındandır. Bu kitap da pek âlâ daha önce paylaştığım kitaplar gibi keskin zihin dişleri gerektiren bir kitap. Benim bir süre baş ucu kitabım olmuştur. Beni derin sulara itmiştir. Okumanız dileğiyle.. Yazıyı Bakunin'in çok önemsediğim bir sözü ile bitirmek istiyorum. “Ekonomik eşitlik olmaksızın verilen politik eşitlik bir teranedir, bir sahtekarlıktır, bir yalandır; ve işçiler yalan istemiyorlar.”

Tanrı ve DevletMihail Bakunin · Öteki Yayınevi · 2016473 okunma

·

125 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.