Feride: babam öyle gözler armağan etmiş ki bana.
Söz gelimi sen ''aa kuşlar geçiyor'' deyip alacaksın şekerimi elimden.
Ben bakarım tereddütsüz ve o kuşları görürüm olmadığını ikimizde bilsekte.
Ben bir sürü kuşlar kurarım.
Bir görünür, bir kaybolur, güneşe gider onlar.
Pike yapar yarışır onlar.
Gökyüzü aydınlık bulutlar mavidir.
Hem pamuk şekeri senin ellerine daha çok yakışır.
Bir yalana gönüllü inanmak olur o zaman da aşk.
Kamuran: bense her gün hayalini tamamlamaya çalışıyorum senin yapboz gibi.
Feride: o zamanda bir yalanı mümkün kılma çabasına dönüşmez mi aşk ?
Kamran: bakma bana öyle...
Ben yara kabuğundan sızan bir eyüp oluyorum.
O zaman sabrının son kırıntısını az evvel kuşlara vermiş
Ne zaman bizli bir hayal kurmaya kalksam seni tamamlayamıyorum.
Seni tamamlayamayınca da ben eksiliyorum.
Çiçeğin kuruması gibi eksiliyorum,
Sular çekildiğinde kara da kalan balık gibi,
Perdelerin kapanması gibi eksiliyorum...
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.