Ha bir tuz parasıyla hacca giden ha bütün yolun azığını sırtına yükleyip yola çıkan; rızkı veren Allah'tı ve Allah'a güvendikten sonra gelmişmiş, gitmişmiş, kazançmış, dünyalıkmış, azmış, çokmuş deyip durmanın pek de önemi yoktu. Alayın çevresindeki sebilciler işte, ikram etmek için birbirleriyle yarışmıyorlar mıydı? Her bireri gönüllerinden gelen yüceliği avuçlarıyla dağıttıklarını düşünerek...
"Onların elleri Allah'ın hazineleridir evlât, hiç azalmaz, gitgide bereketlenir!"
Sayfa 42Kitabı okudu
7 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.