Hayaller kurmayı ve peri masallarına inanmayı bırakalı uzun bir zaman oluyordu. Ben şu kızlardandım; bilirsiniz, saat on ikiyi vurduğunda külkedisine değil, balkabağına dönüşenlerden... Bir külkedisi masalında bile prenses değil, kesinlikle onu baloya götüren o araba olurdum veya pamuk prenses masalındaki zehirli elma olurdum. O kadar ki ben, saçları dökülmüş bir Rapunzel olurdum. Benim beyaz atlı prenslerim daima beni kurtarmak için geldikleri yolda, uğruma ölürlerdi. Kurtarılmayı beklerken kaybolmuş zavallı bir ruha sahiptim. Çirkin olduğum için değil, çok güzel değildim ama kesinlikle çirkin değildim.
Sadece bendim işte, hayal kırıklığı.
Sayfa 23 - ZorunlulukKitabı okudu
··
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.