Bilim kurgu kitaplarını kendimi bildim bileli hep sevmişimdir, okuması da daima zevkli olan bir kitap türü olduğundan dolayı bu kitabın da hoşuma gideceğinden şüphem yoktu. Ben kitaplar için nadiren inceleme yazarım, okuduğum kitaplara dair yorumlarımı yazıya aktarmaktansa zihnimde tutmak tercihim olmuştur; ama bu kitabı o kadar çok beğendim ki kendisine inceleme yazılmasını hak edecek kadar iyi olduğu kanaatindeyim. Kitap, rakip olmakla başlayarak arkadaşlığa, oradan birbirine değer vermeye ve yavaş yavaş aşka dönüşen bir ilişkiyi, iki kişinin ilişkisini birbirlerine yazdıkları mektuplar aracılığı ile bizlerle paylaşıyor. Kitapta kullanılan teknikler, yazarların hayal gücü ve okuyucuya hayal gücünü kullandırtma yetenekleri okurken benim çok hoşuma gitti. Dili akıcıydı. İki ana karakter de zaman yolcusu ve zaman iplikleri üzerinde dolaşarak tarihteki olayları, olasılıkları, kişileri ve hayatları denetleyen, yeni iplikler yaratan ve ipliklerde oluşabilecek sorunlara karşın çeşitli olayları engelleyen iki farklı oluşumun, iki farklı ajansın üyeleri, ajanları. İki ana karakter de insan değillerdi, varlıklarının "ne" olduğuna dair verdikleri bilgileri okurken sanki, insanlık çoktan yok olmuş gibi hissettirdi. Kendilerini yenileyebilmeleri, var olan her şeye, ister yenilebilir bir tohum olsun, ister demlenmiş bir çay, ister deniz dalgası... her şeye sözcüklerini dökebilmeleri ve kağıttan yazı okur gibi, herhangi bir şeyden okudukları sözcükleri bedenlerinde tutabilmeleri çok hoşuma gitti. Birbirlerine anlattıkları her şey, birbirlerine dair merakları ve verdikleri sözler, zamanla, yavaş yavaş birbirlerinin zihinlerinde yer edinme şekilleri, bu yolculuğu izlemek de çok hoşuma gitti. Zaman yolculuğu konusunu ele alan kurgularda genellikle zaman paradoksu beklenir, gayet keyifli bir şekilde okuduğum gibi bu kitapta da vardı, ama içeriğini aktarmak spoiler olur. Zaman yolculuğu konulu kurguları hep sevmişimdir, farklı zamanlara, farklı yerlere, istediğin zamanda ve istediğin konumdaki ipliklere istediğin gibi geçiş yapabilmek. Her bir ipliğin sonsuz türde olasılığının olması. Bu tür olayların gerçekleşmesini izlemek bana hep keyif vermiştir, kitabı beğenmemin sebeplerinden biri buydu. Kitabın üzücü noktaları vardı ki ayrı olarak hoşuma gitti, benim için kitapları en etkileyici kılan şeylerden biri okuyucuya yansıtabildiği duygulardır. Bir kitap sizi üzdüyse, etkileyebildiyse, yazar işinde başarılı olmuş ve o duyguyu size yansıtabilmiş, içinize işleyebilmiş demektir. Kitabın kurgusu bu açıdan da oldukça başarılıydı, kendi fikrime göre. Kitabın teşekkür kısmının son paragrafı. En etkileyici yerlerden biriydi benim için. Çünkü genelde kitaplarda teşekkür kısmı okunmaz, yalnızca yazarın teşekkür ettiği kişileri ilgilendiren bir bölümdür; en azından okuyucuların büyük kısmı böyle düşünür. Ama bu kitabın teşekkür kısmı da pek hoşuma gitti. Dediğim gibi, son paragraf: "Okumaya devam edin. Yazmaya devam edin. Savaşmaya devam edin. Hepimiz hâlâ buradayız."

Ve İşte Zaman Savaşını Böyle KaybedersinMax Gladstone · İthaki Yayınları · 2021401 okunma

·

138 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

elif