Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

elif

Sabitlenmiş gönderi
"her şey yok olup yalnız o kalsa, benim varlığım yine devam ederdi; her şey yerinde kalıp da o ortadan kaybolsa, dünya bana büsbütün yabancı olurdu."
Reklam
hep bir şeyleri bekleyerek geçirmiştim ömrümü. birinin araması, arkadaşlarımın daveti, hayatıma anlam katacak aşkı, öz güvenli hissetmek için güzelleşmeyi, yüksek hayat standardı için iyi para kazanmayı, beni seven insanların sevgisini belli etmesini, beni anlayacak birilerini…
Sayfa 187Kitabı okudu
“artık yaşamak bir zorunluluk gibi hissettirmeyene kadar ölümün de bir zorunluluk olmadığına inan.”
Sayfa 162Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“neden gitmiyorsun?” diye sordum dayanamayıp. “iyi olmadığını düşünüyorum,” dedi sakince. “bence yalnız kalmamalısın.” “böyle düşünmene ne sebep oldu?” “iyi misin?” meydan okurcasına, doğrudan sordu.
Sayfa 155Kitabı okudu
“işe yarıyor mu peki?” “bilmiyorum. çoğu zaman kendimi kandırıyorum galiba. ama kendime -kandırmak için bile olsa- vakit ayırdığım için tatmin oluyorum.”
Sayfa 150Kitabı okudu
Reklam
“yaşadığın ağır trajediler sana aitken başkalarında yarattığı etkiyi düşünmene gerek yok.” “ne hissettiğim o kadar uzun zamandır kimsenin umurunda olmadı ki bazen buna hakkım olduğunu unutuyorum.”
Sayfa 150Kitabı okudu
“bazı insanlar eski püskü bir battaniyeye de yıllarca bağlı kalırlar. biliyorsun, değil mi? bu o eşyaya, materyal parçasına yoğun sevgilerinden ve hayranlıklarından gelmez. artık takıntıdır.”
Sayfa 119Kitabı okudu
“ama annen seni sevdi.” “her şeyden çok sevdi.” “bu sevgi senin için yetersiz miydi?” “beni sevmek zorundaydı.” “(…) hiçbir anne, çocuğunu gerçek anlamda sevmek zorunda değildir.” “annemin de beni yeterince sevmediğini mi söylüyorsun sen şimdi?” “kimsenin kimseye sevgi borcu olmadığını söylüyorum. annen seni sevdi çünkü sen, sendin.”
Sayfa 119Kitabı okudu
“o insanlar için daha az şey ifade ediyor olman, senin değerinden götürmemeli.”
Sayfa 118Kitabı okudu
“seni öncelikleri arasına koymadıkları için sen en kötüsü olduğuna inandın yani… onların sıralaması hiç önemli olmadığı gibi birinciden sonra da sonuncu gelmez. belki sana değer veriyorlardı ama diğer alternatif, akıllarını başlarından alacak türden bir şeydi. o insanlar için daha az şey ifade ediyor olman, senin değerinden götürmemeli.”
Sayfa 118Kitabı okudu
Reklam
“beni sevebilen biri girmedi hayatıma. her içimi döktüğüm arkadaşım, kalbimi açtığım sevgilim; hiçbirinin ilk tercihi olamadım. benden hep daha iyisi vardı. hep harcanabilirdim.”
Sayfa 118Kitabı okudu
kütüphanede bizden başka kimse olmamasına rağmen sesini kısık tutuyordu. buranın tek kullanıcısı olduğunu inkâr ediyordu sanki. kitaplara değer veren hayalî insanların arasındaydı ve onlara karşı hep saygılıydı. okumak, ona göre saygın bir davranıştı.
Sayfa 116Kitabı okudu
“ama sen hiçbir şey öğrenememişsin. devayı dışarıda arıyorsun. her gün daha çok uzaklaştığın kendin en büyük sığınağınsın ve yakında onu da kaybedeceksin.”
bazılarına hemen bakmaz, birikince art arda okurdum. moralimi bozmasını istemediğim için zaten kendimi kötü hissettiğim zamanlara saklardım. ama saklardım. hem gönderdiği çiçekleri hem notları.
“sonsuzluk, yaşayamadığına sitem etmek için fazla uzun.”
artık insana dair çok az şeyim kalmışken aralarında durmak ve her şey normalmiş gibi davranmak çok zordu. kana susamışlığımın yanında; eskisi gibi canlı, hisseden, ömrünün bir anlam ifade ettiği bireylere olan kıskançlıktı bu. onlara tahammül edemiyordum. ‘yaşıyor’ olmaları sinirimi bozuyordu.
734 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.