“ Ormana nasıl geldiğini hatırlamıyordu. Onun yeri orasıydı. Bunu herkes çok biliyordu.” cümleleriyle başlayan kitabımızın bir çocuğun hayal dünyasını geliştirmediğini aksine çocukta “ben nereden geldim?” sorusunu kendisine sormasıyla yaşayacağı çelişki söz konusudur. Kitabı okurken bir şeylerin doğru gitmediği hissine kapıldım ama sorunun ne olduğunu tam olarak kavrayamadım. Ta ki 16.sayfa da masanın üstündeki gazete de “Ünlü psikiyatrist yabani kızı tedavi ediyor.” cümlesini görene kadar. Derste bu konu hakkında konuştuğumuz aklıma geldi ve ufak bir araştırma yaptım: Oxana Malaya 3 yaşındayken bir gece alkolik olan anne ve babası tarafından dışarıda bırakılır. Bunun ardından kaybolur. 1991 yılında aradan 5 yıl geçtikten sonra 8 yaşındayken bir köpek kulübesinde melez köpeklerle birlikte bulunur. Bu köpekler büyük olasılıklar hayatını kurtarmışlardır. Bulunduğu sırada bir insandan ziyade bir köpek gibi davranmaktadır. Sadece 'evet', 'hayır' diyebilmekte, onun dışında dört ayak üzerinde ve dili dışarıda dolaşmakta ve dişlerini göstermektedir. Şu anda 30 yaşında olan Oxana, yoğun tedavi ve terapiler sayesinde ancak 5 yaşındaki bir çocuğun temel sözel ve sosyal becerilerini kazanabilmiştir. Kitabın bu olaydan esinlenerek yazıldığını düşünüyorum. Psikolojik bir sorun yaşayan, normal insan davranışlarını sağlayamayan birinden esinlenen kitap sizce çocuğa ne kadar faydalı olabilir? Fikirlerinizi benimle paylaşırsanız sevinirim.

ÖzgürEmily Hughes · Taze Kitap Yayınları · 201837 okunma

·

17 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.