Mecidiye büyük paramızdı, dedi. Bir mecidi- yeye kışlık mangal kömürü alınırdı. En küçük para bir paraydı. Odunun okkası bir paraya filan. Babam kömür alırdı, o zamanın parasıyla on iki paradan. Altmış kuruş aylıkla çalışan memurlar vardı. Bunlar artık paralı kimseler olarak bilinirdi. Tam okka de- dikleri bugünkü ölçü ile bir kilo iki yüz gram falan. Ekmek somunları yarım paraya satıldığı zaman babam: "Ortalık pahalılaştı." derdi. Okkalık ekmeği biz dört kişi dört öğün yer bitiremezdik.
Sayfa 51 - Mümin Efendi
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.