Ölüm kapımı çalıyor belki ama duymazdan geliyorum. Kulaklarımı kapatıp aynı nakaratı sonsuza kadar tekrar ediyorum. Kulaklarımı kapattığımda bile susmayan o ses yüzünden biraz takılıyorum. Dur diyorum sus ben konuşacağım. Dediği tek şey git ve kapıyı aç, mutlu olacaksın. Başka çarem yokmuşcasına inanmak geliyor içimden ama sonra o güzel kelebek uçup burnumun ucuna konuyor. Narin ve hayran kalınası kelebek. Durup düşünüyorum ben gitsem nereye konar o kelebek. Ah kelebek bir günlük hayatın için seninle kalıyorum. O bir günü senle doya doya geçirmek istiyorum. Hatta daha fazlasını kelebek...