Yves Bonnefoy
Kar yağıyor.
Can, ne istedin de
Alamadın sonsuz doğuştan?
Bak, burada bir
Bayram elbisesi var ölümler için.
Aynı, ilkgençlik çağında temkinli ellerle
Tuttuğumuz bir süs gibi.
Çünkü kumaşı saydamdır ve onu
Işıkta yayan parmakların yanıbaşında durur,
Aşk gibi narindir biliriz.
Ama taçlar, yapraklar işlenmiştir üstüne, Ve daha şimdiden yandaki, ışıklı odadan Yükselen müzik işitilir.
Gizemli bir canlılık elini tutar.
İlerlersin, kalbin çarparak, büyük karın içinde.
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
