DaDa: "Arzu": Arzu Gördüğüm rüyayı anlatırken bile , sözcüklerime, sesime bakan, otururken oturduğumu, yürürken yürüdüğümü gözleyen biri var; Tanrı gibi, anne baba, öğretmen, sevgili gibi...Kedi köpek kılığında , hatta bir karınca, bir saman çöpü, tavandaki bir çizik, duvardaki bir gölge, buluttaki resim. Her zaman kötü değil, yükümü hafiflettiği de oluyor. Yorulduğumda, ben duruyorum, saman çöpü yaşamayı kaydediyor hayata. En kaygan zeminde bile, kalıcı, durucu kılıyor o gözler beni. Boşluğu ve boşluğunu bununla dolduruyorum. Saçlarımı ona tarıyor, ona yürüyor , ona bakıyorum. Yalnızlığı öğreniyorum.

Gördüğüm rüyayı anlatırken bile , sözcüklerime, sesime bakan, otururken oturduğumu, yürürken yürüdüğümü gözleyen biri var; Tanrı gibi, anne baba, öğretmen, sevgili gibi...Kedi köpek kılığında , hatta bir karınca, bir saman çöpü, tavandaki bir çizik, duvardaki bir gölge, buluttaki resim. Her zaman kötü değil, yükümü hafiflettiği de oluyor. Yorulduğumda, ben duruyorum, saman çöpü yaşamayı kaydediyor hayata. En kaygan zeminde bile, kalıcı, durucu kılıyor o gözler beni. Boşluğu ve boşluğunu bununla dolduruyorum. Saçlarımı ona tarıyor, ona yürüyor , ona bakıyorum. Yalnızlığı öğreniyorum.

Sayfa 9 - EvrenselKitabı okudu

Yokuş Aşağı Portakallar Zeynep Uzunbay

55 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

DaDa