Bazı kitapları okurken avının her bir tonunu aynı anda yaşıyorsunuz. Okurken kendinizin bile bilmediği gizli bir yerinizin olduğunu ve tam olarak oranın kanadığını hissediyorsunuz. Mustafa kutlu; Ah benim canım Anadolu’mun güzide insanlarının mutlu mesut yaşadığı o yerlerin yollarını gösteren yazar. O insanların evlerine konuk olup saf sevgiyi sonuna kadar soluduğumuz o anlar insanda bambaşka hisler bırakıyor. Kemani Kenan, Assolist Semiramis… rüya gibi, hayal gibi, masal gibi başlayan o aşkları… Şöhretin insanın elinden her şeyi çekip aldığı acı dolu geçmek bilmeyen saatler… Acıyı terketmenin kolay olmadığını insan biliyor da bu kadarı da olmaz diyor ya tam olarak onun yaşandığı o zamanlar. Her şeyin geride kaldığının zannedildiği ama aslında nereye gidersen git bavulun içinde vazgeçemeden taşıdığın o hatıralar. Yakanı bırakmayan o acı hatıralar… Minicik yavrucak Sadullah/ Naim-ı diyar Sadı, babası gibi kemani oda. Ordan oraya bir bavul bir de Kenan ile savrulan hayatları, geçim derdi uğruna çekilen çileler. En son bir yerde bir şeyler oluveriyor ve güzelleşiyor herşey, bu sefer tamam diyorsun bu sefer her şey güzel olacak ve mutlu olacaklar ama yine olmuyor, yine avının dibine sürükleniyor insan. Annesini Assolist hastalığının pençesinde, şöhret ihtirasının kollarında kaybediyor Sado, babasını ise trende çaldığı kemanını güzel insanlara çalmak istemesi sebebi ile kötü insanların hışmına kurban veriyor. Kalıyor anasız babasız. Dönüyor en son kaldığı köydeki annesi yerine koyduğu kadının yanına. Bir zaman sonra babasının hayrına Gaddar Ali amcası sahip çıkıyor alıyor bir bakkal. Gaddar dediğimize bakmayın vefanın hası onda, babasının arkadaşı. Vuruluyor tatlı ama hayatın en acımasız sillesini yemiş bir kızcağıza. Onu da ipsizin birine kurban veriyor arıyor tarıyor nir ara yolu annesi ile bile kesişiyor ama hayat bu ya ayrılıyor yine yolları annesini öğrenemeden. Her şeyden vazgeçmişlen buluyor sonunda karısını ama onu da bir tren yolcuğunda kaybediyor Sado. Düşünsenize BİR TREN hayatındaki en değerli kişileri alıyor senden ve BİR KEMAN seni teselli etmek için acı avı inliyor. Sado atılan bir tren kapısından hem babasını hem de karısını sonsuz olan o yolcuğa kendi elleri ile uğurluyor. Sonrasında ne mi olur, onu da sana bırakmış Sayın Kutlu, okuyucu sonunu sen tamamla… hayatta tam olarak bu değil mi zaten. bir bilinmezlik, bir de yarım kalan hayaller…

Tirende Bir KemanMustafa Kutlu · Dergah Yayınları · 20153,908 okunma

·

124 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.