Labirent
Alıntı: “Senin durumun, birkaç gündür düşünüyorum, çok da korkutucu gelmiyor bana. Herkes elinden geldiğince geçmişsiz yaşamaya çalışıyor zaten. Şu insanlara bak masada oturanlara meydandan geçenlere. Dünleri yok da sadece bugüne ait gibi yaşıyorlar.” (s.29)
Yine Türk edebiyatı yine kalemi güçlü bir yazar...
Kitaba gelecek olursak genç bir müzisyen olan Boratin’in başarısız bir intihar girişimi sonucu hafızasını kaybetmiş halde gözünü hastanede açmasıyla başlar. Boratin tarihteki çok eski olayları dünmüş gibi hatırlarken kendi geçmişine dair hiçbir bilgi kırıntısı yoktur hafızasında. Bu hafıza kaybının lanet mi yoksa lütuf mu olduğunu bilmeden içinde bulunduğu durumdan bir çıkış yolu arar. Ve herşeyi sorgulamaya başlar. Her şey ona kocaman bir boşluk olarak görünse de yeniden hayata dahil olma çabasındadır. Seyreder, gözlemler, zihninin labirentlerinde dolaşır tanıdık bir şeyler bulma ümidiyle, anlamını kaybetmiş anılarının, Boratin’i Boratin yapan şeylerin, gerçekliğinin peşindedir.
Bunların yanısıra, Boratin’in içsel yolculuğu üzerinden insanın geçmişini unutması nasıl bir durumdur, insan geçmişi olmadan yaşayabilir mi vb. sorgulamalara da tanıklık ediyoruz.
Ayrıca Boratin’in savrulduğu boşlukla beraber insanın hayatın içindeki savruluşuna, Boratin’in hafızasını kaybetmesi sonucu hayata yabancılaşması ile de günümüz insanının yaşamını dün yokmuş gibi belleksiz sürdürmeye çalıştığına, kendine ve geçmişine yabancılaşmasına atıfta bulunulduğunu da okurken fark edeceksiniz.
Ve son olarak kendi okuma zevkime göre değerlendirdiğimde, Labirent, dolu dolu ve okuduğuma memnun olduğum bir kitap oldu.
