Kesinlikle serinin ilk üç kitabı arasından en iyi kitaptı. Önceki iki kitapta olduğu gibi olayların tek bir mekanda geçmemesi, karakterlerin sınırlı olmamasından olduğunu düşünüyorum.
Başları biraz sıkıcı olsa da genel olarak (özellikle son 200-250 sayfa) sürükleyiciydi.
~SPOİLER OLABİLİR.~
Manon ve Asbarox arasındaki bağı çok sevdim. Her ne kadar Manon sonda kalbi ve ruhu olmadığını savunsa da ilerleyen kitaplarda büyükannesine başkaldırıp Siyahgagaların başına geçeceğini ve savaşta Celaena'nın yanında olacağını düşünüyorum.
Keşke Sorcha ölmeseydi, Dorian ile güzel bir ikili olmuşlardı.
Chaol'un sonunda tarafını seçmesine ve Celaena'nın artık aşık olduğu kadın olmadığını anlamasına sevindim.
Rowan ile Celaena ikilisinin uyumuna bayıldım.
Celaena'nın dokunsam ağlayacak olduğu yerlerde yazarın kaleminin geliştiğinden mi, yoksa benim seriye alışmamdan mı bilmiyorum ama birebir hissettim diyebilirim. 600 sayfa olması sizi korkutmasın serinin belki de en güzel kitabı.