b) İş bölümünde her fert kendini muayyen bir işe tahsis ettiğinden yaratma duygu ve mesuliyetini kaybediyor. Bağlı olduğu işinin çerçevesinden çıkabilmek ümidi azalarak insanda kadercilik duygusu peyda oluyor. Dükkânında kendi hesabına iş gören sanat sahibi, mesleğinde ilerlemek ümidiyle çalışarak yenilikler keşfedebiliyordu. Aynı zamanda bu keşfin kendisine faydası vardı. Halbuki hep başkalarının hesabına çalışan bugünün işçisi, yenilikler araştırma düşüncesinden uzak kalarak, hergün işine bir otomat gibi gidip gelmeye alışmıştır.
İşlerin fazla bölünmesiyle meydana gelen ihtisasın sağladığı evrim, bir işin bütünü üzerinde zekâsını kullanma imkânına sahip olanlarla teknisyenlere ait bir imtiyaz halinde görülmektedir.
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.