Züleyha misali
Ey benim sabah ezanımdaki tılsımlı duam.
Seni tanımadan önce de dua eder , şiir yazardım ben
Ama hiçbirinde kalbimden ağlayıp dokunmazdı ellerime dokunduğu kadar
Hep birseyler eksikti daularımda mısralarımda
Belki hüzündü belki aşk .....
Hep bir nefes uzaktı bana işte...
...ve sen geldin oturdun gönül evimin tahtına
Ah !! Gelişine kurban olduğum
Nasıl bir gelişti o;
Efendimizin haticesine rızkım dediği
Yakubun yusufun gömleğini kokladiği
Zuleyhanin yusuf ben rabbimi senden daha cok seviyorum dediği
Alinin fatımasına tebbesum ettigi anın huşusu var di yüreğimde.
Ey zuleyhanin yusufu adın düştü dualarıma
Nasibi oldun sözlerimin sevdadan yana
Gözlerini, gülüşünü buldum her duanın satırın içinde
Yüreğinde dinlendikçe yüzüm sevda kesildi her yanım.
Ve her yanımı sardı sanki dua bulutlari
Islanmamış yüreğime dua yağmuru oldun
Duama amin
Seccademe yoldaş oldun
Simdi ne söylesemki nasıl haykırsam senli dualarımı arşa
gönlüme, dilime az kalır hepsi
İyi ki geldin ömrüme ,gönlüme
iyi ki geldin yâr
Şimdi avuçlarımda şükür duaları gerisini anlatır .