Sarah J. Maas ilk 200 sayfasını kriz geçirerek, son 200 sayfasını hop oturup hop kalkarak okuduğum, o yüzden hislerimin karışık olduğu bir kitap. Seriyi o kadar çok seviyorum ki hiçbir yerinden puan kırasım gelmiyor ama yine de ilk 200 sayfasını görmezden gelemem.
Celaena ve Chaol... arkadaş halleri mükemmeldi ama sevgili olmalarını kabul edebileceğim bir durum değildi. Özellikle de Dorian'a karşı aldıkları tavır. Dorian'ı bu kitapta içim giderek okudum. O kadar üzüldüm ve kıyamadım ki. Hem çok yalnız kaldı hem de binbir türlü derdi vardı. Özellikle de bir tanesi hem nimet hem lanet kendisi için. Sonlara doğru Celaena ile eski hallerine dönmeleri beni inanılmaz mutlu etti.
Nehemiaya kızdığım kadar kimseye kızmadım sanırım kitapta. Evet söylediği çoğu şeyde haklıydı ama üslubu çok yanlıştı ve Celaenaya "senin kendine gelmen gerekiyordu" dermişçesine travma yaşatmasını atlatamam.
VE BEKLEDİĞİMİZ O AN. Dedim tamam, sonunda hikayeye giriyoruz ve her şey çok güzel olacak. Öyle epik, fantastik ve güzel bir andı ki baştaki bütün sinir krizlerime değdi. Chaol'un oradaki bakış ve tavırlarına apayrı gıcık oldum söylemeden geçemeyeceğim. En son sayfada kızın kimliğinin açığa çıkması da hepimize derin bir oh çektirdi bence.
Karanlık TaçSarah J. Maas · Dex Yayınları · 20152,035 okunma
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
