Neden kendimi mutsuz hissediyorum bilmiyorum sanki içimde kocaman bir saçmalık ile doğdum ve büyüyorum yaralarımı sakladığım için mi büyüyorlar yoksa ben onları çok mu görmezdem geliyorum dikkatimi çekmek istiyorlar uyuyamıyorum geceler sanki beni kendisine hapsediyor Halil Sezainin söyledikleri gibi “Ruhumu yakan bir şeyler var içimde öyle bakmayın kırılır” paramparçayım kendimle olan bir isyanın peşindeyim ben hep sonbahardayım düşüncelerim kocaman bir yangının içinde yanıp kül oluyorlar ama şunu biliyorumki küllerim yeniden doğuyor bir anka kuşu gibi vurgunum içimdeki küçücük çocuğa vurgunum halen buruk bir edadayım her gece derin bir fırtındayım büyük bir kaos yaratıyor bedenimde duyanada duymayanada anlatıyorum bu sözleri ben hep oturup bekledim ne gidebildim ne de dönebildim bu yoldan hep olduğum yerde bekledim çocukluğumda
·
35 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.