İskenderiye Dörtlüsü’nün son kitabı Clea. Diğer üç kitap aynı zaman dilimini farklı gözlerle anlatmıştı. Bu kitapta ise zaman çizgisini ileriye taşımış Durrell, bu özelliğiyle diğer üç kitabın birden bittiği yerden başlıyor ve onları noktalıyor Clea. Önceki kitaplarda ayak seslerini duyduğumuz savaş gelmiş, İskenderiye sahil kıyısı geceleri saldrı altında, şehir asker dolu. Bu durum kahramanlarımızın hayatlarını da bir ölçüde etkilemiş, bazılarını az bazılarını daha çok. Olay örgüsü açısından diğer kitaplardan daha sakin, durağan ilerliyor ve hiç istemesem de bu kitapla İskenderiye yolculuğumuz sona eriyor. Durrell bize şehri karış karış gezdiriyor, insanları derinlemesine tanıtıyor ama bildiğimiz anlamda bir betimleme de yapmıyor, klasik bir betimleme değil. Tekrar tekrar çevirdim sayfaları, bana betimleme okuyormuş gibi hissettirmeden bütün bunları nasıl anlatmış diye, sanırım tam da bu yüzden evren değiştirir gibi kitabın içine girip orada yaşıyoruz okuma boyunca. Bu yaz Justine’in şarkısı Jamais de la vie yi dinleyip, parfümünün kokusunu burnumda duyarken, deniz esintisini de arkama alıp yaşadım, gezdim, gördüm İskenderiye’de. Ayrılmak çok zor ama veda vakti de geldi.

CleaLawrence Durrell · Can Yayınları · 2022232 okunma

·

88 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

kitagurumii