Gün olur, ışığını kaybeder mum; erirsin
Gün olur, bir mezara mektuplar gönderirsin
Sıcak bir rüzgâr eser ötelerden; yanar dil
O hayal âlemi yok, o âşiyan, o sebîl
Gün olur, bir ses gelir ufuktan " eyvah ! " diye
Anlamazsın bu feryat kimindir, bu ah niye
Fotoğraflara bakıp ıslanırsın her gece
Kar taneleri düşer ruhuna ince ince
Sonra buzdan bir rüya kuşatır her yanını
Gün olur, yolculuğa hazırlarsın canını
Devran döner, keşkeler kuyusuna düşersin
Devran döner, okuyup bir kitabı, şaşarsın
İçinde hissedersin ayrılığın közünü
Yüzümden çıkarırsın yüzünün her izini
Kalbine yalnızlığın kuşu konar ve ölür
Nerde bir gölge varsa gözlerine gömülür
Nice batmış gemiler haykırır sularında
Heyhat hiçbir şey kalma ne dünden ne yarından
Devran döner, taşlardan haberini alırlar
Devran döner, başını bir duvarda bulurlar