Bazen bir şarkıyı dinlediğinde, o şarkı da seni dinler sanki, karşılıklı konuşur gibi sert esen bir rüzgarla. Yine de dertleşmeye pek yanaşmazsın ama, yaralanırsın ya da yaralı olduğunu fark edersin, o anda hemen elinle pişmanlıklarını kontrol edersin, şükür ki hepsi yerindedir. Bir kutu jilet çiğnemiş gibi olmanın da faydası yoktur, geriye dönüp bakmak istemezsin, boğazına oturan yumruğun kimliğini öğrenmek istemezsin, hiçbir şey yapmak istemezsin, bir dili konuşabilen son iki insanın da birbiriyle küsmesi kadar anlamsız bir boşluğun içinde bekler durursun orda öylece. Sonrası Türkiye kadar bir çiçek.
Sayfa 35Kitabı okudu
··
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.