Benim bir ütopyam var. Ütopyamda: Toplumda her önüne gelen evlenemiyor. Evlenmek için resmi başvuruda bulunanlar evlilik ile ilgili seminerlere katılmak zorundalar. Seminerlerde psikolojik, pedagojik konular işleniyor. Seminer boyunca çiftler belirlenen kitapları okumak*, filmleri izlemek zorunda. Seminer sonunda da yapılan sınavda barajın altında kalanlar sertifika alamıyor ve evlenemiyor. Evlenmeye hak kazananların da evliliklerinin ilk 3 yılı bakanlık tarafından denetlemeye tabi tutuluyor. Her yıl evlilik tarihlerinde uzmanlar tarafından inceleniyorlar. 3 yıl içinde boşanmak yasak ve evlilikte bir sorun olursa devlet tarafından karşılanan aile terapilerine katılıyorlar. Eğer terapistler evliliğin yürütülemeyeceğine hüküm biçerse çiftler 3 yıl içinde boşanma hakkı elde edebiliyor. 3 yıl sonunda boşanmak isteyenler için de aynı durum söz konusu: önce terapi görmek sonra evliliğin yürümeyeceğine hüküm biçilirse boşanmak. Bu düzenin amacı: Çocukların olması gerektiği gibi yetişmesini ve birer yetişkin olduklarında da olması gerektiği gibi çocuklar yetiştirebilmelerini sağlamak. Böylece uzun vadede toplumsal ve bireysel sağlamlık, ruh sağlığı, mutluluk, huzur, güven, refah elde edilebilsin.
*İşte bu kitap benim ütopyamda evlenmek isteyen anne-baba olacak çiftlerin okuması zorunlu olan kitaplardan biri.
Anne-baba adaylarının mutlaka okuması gerektiğine inanıyorum. Eğer bebek bekliyorsanız ve öneri kitap arıyorsanız, öneriyorum: bu kitabı okuyun. Eğer bir yakınınız bebek bekliyorsa ve ona hediye almak istiyorsanız, bebek kıyafetlerini bırakın, öneriyorum: gidin o kişiye bu kitabı alın. Bebek kıyafetini bebek büyüyünce giyemez ama annesi babası ona yaklaşması gerektiği gibi yaklaşırsa işte o zaman bebek onu ruhuna giyer ve bir ömür boyu ruhunda taşır. Bu ise verebileceğiniz en güzel hediyedir.
