"Romantik aşk doğal gereklikliliğin içinde kendini dolayımsız olarak dışavurur. Güzelliğe dayanır, bir ölçüde duyumsal güzelliğe, bir ölçüde de duyumsal olan kanalıyla ve onun içinde ve onun tarafından tasavvur edilebilecek güzelliğe dayanır, ancak düşünceyle ortaya çıkacak şekilde değil, kendini ifade etme noktasında devamlı hazır bekler ve oradan etrafı gözetler şekilde. Bu aşk temelde duyumsal olana dayansa bile, özümlediği sonsuzluk bilinci içinde asildir; tüm aşkları şehvetten ayıran da budur, yani üzerinde sonsuzluğun izini taşımasıdır. Aşıklar ilişkilerinin asla değiştirilemeyecek, mükemmel bir bütün olduğuna derinden inanırlar. Ancak bu inanç kendini sadece doğal belirlenimle doğruladığı için, sonsuz olan zamansal olanı temel almış olur ve bu suretle kendini lağveder."
Sayfa 25 - Alfa Yayınları
·
109 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.