Tenbîh
Emri bi’l-ma’rûf’un, ma’rûfça (güzellikle) yapılması asıldır. Onu sert dille emr eden de olsa yine ona imtisal (edip itaat) etmekten geri kalınmamalıdır. Çünkü emr eden, Allah ve Raulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’in emri ile emreder. Nehy eden de yine Allah ve Raulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’in nehyi ile nehyeder, kendi başına değil. İtaat etmek hakikatda emredene değil ki onun yumuşak davranmasından ve nezaket göstermesinden dolayı kendisine itaat ettim, veyahut da sert davranmasından ve kaba kuvvet kullanmasından dolayı da itaat etmedim diyebilsin. Bu şekil davranışlar yersizdir.
Sayfa 56
·
64 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.