"Oturuyor, zihnimi herhangi bir şeye vermeye çabalıyordum, ama bir fikir başka bir fikre götürür daima; bunun insanı nereye vardırabileceği bilinmez. En iyisi hareket etmek, yürümekti. Alacakaranlıkta sokağa çıkmakta ayıplanacak bir şey yoktur; ancak, bu bir bozgundu ve ötekinin habercisiydi. Şehirlerin nabzının attığı bu saati seviyordum."
Sayfa 55Kitabı okudu
·
39 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.