Şu cümleye sonuna kadar katılıyorum: “Koparılan çiçeği suya koymak kadar gereksizdir kalbe sunulan özür.” Herkes bir şeyleri yaparken farkındaydı. Sonucunun vereceği hasarı da biliyordu. Bu yüzden kimse kırılacağını bile bile yere bıraktığı bardaktan su içmeye çalışmasın.