Gönderi
Bir kontrabasçının gelgitli ruh haline monolog halinde işleyen tiyatro türünde bir eserdi. Kontrabasçı; kırıklarına yaklaşmış, orkestrada orta karar bir mevki edinmiş bir sanatçıdır. Yalnız yaşamakta ve orkestra sanatçısı genç bir sopranoya ilgi duymaktadır.
İkilem içindeki kontrabasçı; başlangıçta kontrabasın ne muhteşem bir çalgı olduğunu, bir orkestranın asıl kahramanı olduğunu canla başla savunur. Aslında kontrabastının önemine dair bu tutkulu savunması, kendi kişiliğine yönelik bir ilgi talebidir. Kontrabas değerlidir, ben de bir kontrabasçı olduğum için değerliyim, önermesi vardır monoloğunda.
Ancak kitap ilerledikçe yazar, kontrabasa acımasızca eleştiriler yöneltir. Hatta onu kırıp parçalama noktasına kadar gelir. Çünkü derin yalnızlığını ve vasat yeteneğini kabul eder. Kontrabasçı, kontrabasıyla aynileşir.
Aykırı tiplerin yaratıcısı olarak adlandırdığım yazardan yine bir aykırı kişilik öyküsüydü. Beğendim, tavsiye ederim.
·
99 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.