Kitapta her denemenin son paragraflarında düşüncem ve okuma akışım hep koptu, bunun mutlaka bir sebebi olmadı. Bazı denemelerin sonunu 2-3 kere okuduğum oldu. Ayrıca kadınlarla ilgili çok keskin ve ağır tespitler var, 100 yıl önceyi bugünün şartlarına göre eleştirmek doğru olmasa da, bu dönem yazarlarında bu kadar kadın karşıtı bir yazara henüz rastlamadım. Zira 46 yaşında evlenmiş bir yazarın kadınlarla bir sıkıntısı olabilir. Genel olarak yakalayabilirseniz güzel tahlil ve derin betimlemeler var. Bazı düşüncelerine katılmasam da Ahmet Haşim'i tanımama vesile oldu diyebilirim.
