Sonunda dogmatik gibi gözüken kavga, özünde pastayı paylaşma kavgasıydı. Kiliselerin birliği konusunda tartışmalara katılanların karşılıklı iddialarını bu perspektifte değerlendirirsek gerçeği yakalayabiliriz. Gennadios ve Notaras'ın Türk propagandası yaparken bilinçli ve ücretli birer casus olduklarını söylemek insafsızlık olur. Onlar kişisel olarak değil, Rum feodal sınıfını temsilen hareket ediyorlardı. Bu sınıf Frenklerin yerine Türklerin egemenliğine girmeyi tercih ediyordu. Türkler, söz verdiklerinde, Hıristiyan soyluların aileleri ve servetlerinin korunmasına özen gösteriyorlardı. Latinler ise öyle değildi. Latinlerin çirkin yüzü Haçlı seferleri sırasında görülmüştü. Küçük, büyük bütün çiftçilerin tarlaları ve ürünlerine el koyuyor, yağmalıyorlardı