Bekleyişler, bekleyişler, bekleyişler...
Halbuki, birisi ona “Yaşadığın sürece bu hep böyle olacak, sonuna kadar hep aynı şey,” demiş olsaydı, o da kendine gelirdi. “Olamaz,” derdi, muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, öyle bir şey ki, insan, ‘artık sonuna gelmiş olsam bile beklemeye değmiş,’ diyebilmeli.
Sayfa 57 - İletişim Yayınları 25. BaskıKitabı okudu
·
574 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.