Kitap bakış açımı değiştirdi diyebilirim. "Istırabını seçmek" terimini açıklayarak başlamak istiyorum. Hayatta ister istemez üzücü deneyimler yaşayabiliyoruz ve okuduğum çoğu kişisel gelişim kitabında bize "geçiştirme" sağlayacak yöntemlerle acıyı bir müddet uzaklaştırmak amaçlanıyor. Ama bu kitap farklı, bu kitap içten, bizden. Bu kitap hayatta acı çekeceğimizi ama çekeceğimiz acıyı bizim seçeceğimizi gösteriyor. Gün içinde ister istemez çok fazla negatif deneyim yaşıyoruz, maruz kalıyoruz diyebilirim. Kitapta olay yaşandığı anda düşünmemiz amaçlanıyor, bu ıstırapı çekmeli miyim, yoksa onun yerine şu konu üzerinde kafa yormalı mıyım? Umursamamak bu 200 sayfada okuduklarından sonra bir anda yaşanacak bir olay değil, ama bu kitapla enerjimizi harcamak istediğimiz şeyleri düşünmeye başlıyoruz. Kitabı ödünç aldığım için bir gecede bitirmem gerekiyordu ve gece uyumadan okudum, çünkü biliyordum ki yarım bırakırsam öğreneceğim çokça şey de yarım kalmış olurdu. Herkesin beğeneceği bir anlatım olmadığını da söylemeliyim. Argo kelimelere sıkça yer veriliyor ve yazar bu konuda kendisini şaka yollu yeriyor. Benim için içeriği samimileştiren bir unsur da yazarın kendini kanıtlama ihtiyacı gütmemesi. Bizden biri gibi hissettirmesi. Herkese önerir miyim, hayır. Farklı bir deneyim hissetmek isteyen ve bakış açısını geliştirmek isteyen herkese önerir miyim? Evet. İyi okumalar dilerim.

Ustalık Gerektiren Kafaya Takmama SanatıMark Manson · Butik Yayınları · 201713,3bin okunma

·

199 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Eylül