Runlar, ilk Cermen kabilelerinin kendine özgü yazı sistemi olan Runik alfabesinin özgün harflerinden her biridir.
Runik alfabesi, muhtemelen ilk olarak ağaç üzerine kazınmak üzere tasarlanmıştır. Bu yazı
sisteminde eğri çizgilerden sakınılmıştır; çünkü eğrileri oymak kolay bir iş değildir. Ayrıca yatay çizgiler de yoktur; çünkü onları da ağacın çizgilerinden ayırmak zordur.
Runlar salt harf olmanın ötesinde şeylerdir. Bunlar, her biri kendi anlamlı, sihirli adına sahip
güçlü sembollerdir. Nors rahipleri runları hem dualarında hem de mezar taşlarını yazmak için kullanmıştır.
Runlar, Nors halkların 10. ve 11. yüzyıllarda Hıristiyanlığa döndürülmesinin ardından,
pagan çağrışımları nedeniyle yavaş yavaş kullanılmaz olmuştur. 15. yüzyıl civarında, İskandinavya'da Runik alfabenin yerini Latin alfabesi almıştır.