Ama içindeyken dikkatli olmanız, kendinize sorular sormanız gerekiyordu, örneğin varoluşunuz hâlâ sürüyor mu diye, yanıt hayırsa, ne zaman bitti diye, yanıt evetse, daha ne kadar sürecek diye, yani düşler zincirinin ucunu elinizden kaçırmanıza engel olacak bir şeyler bulmanız gerekiyordu. Seve seve sorular soruyordum kendime art arda; bunları seyretmek içindi yalnızca. Hayır, seve seve sormuyordum, akılcıydı yaklaşımım, hâlâ var olduğumu tanıtlamak istiyordum. Oysa hâlâ var olmam hiçbir anlam taşımıyordu benim için. Düşünmek diyordum buna. Neredeyse durmadan düşünüyor, durmaya cesaret edemiyordum. Masumluğumun nedeni buydu belki de.
Sayfa 53
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.