Dağlandım da Bir Dağ Olamadım
Ayak seslerimin boğazında düğümleniyor sessizlik. Her düğümde bir dolunay, gözlerinde gece ve yalnızlık yağmurlarında hatıralar düşüyor odama. İçimden konuşmaktan yoruluyorum çoğu zaman. Hangi cümleyi tutup dışarı atsam bin pişmanlık ölçüsünde boyumu öğreniyorum. Sımsıkı sarıldığım sözlerde ise kan revan içinde kaldığımı görüyorum. Sahip olma
·
55 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.