Uzun zaman sonra, okurken beni duygusal anlamda etkileyen bir kitapla geldim. Başlamadan önce Tersyüz’ü almama ve okumama vesile olan herkese çok teşekkür ederim. Bu kitabı nasıl bu kadar geç okudum, kendime bunu nasıl yaptım bilmiyorum. Ama geç olsun güç olmasın diyerek yorumuma başlıyorum. Kitaba başlamadan önce bu kadar sevebileceğimi tahmin etmemiştim ama sayfaları çevirirken yüreğim bazen hüzünle bazen de sevgiyle burkuldu. Her bir karakter tamamen gerçeği yansıtıyordu. Belki de bu yüzden etkiledi beni, bilemiyorum. Karakterlerin hepsinde kendinizi bulabilmeniz mümkün. Çünkü hiçbir karakter tam anlamıyla mükemmel değil. Birkaç karakterden bahsedecek olursam; Fern’in büyürken kendine karşı olan yaklaşımı, kendisini bir kalıba sokup değerlendirmesi yüreğimi sızlattı. Ambrose’un ise her şeyini kaybettikten sonra sevgiyle iyileşmesi, yaşadıklarına rağmen hayata geri dönmesi.. bana tekrar ayağa kalkmanın mümkün olabileceğini gösterdi. Ve Bailey.. hayatında yoluna gitmeyen onca şey varken bile hep pozitifti, beni en çok yaralayan karakter de o oldu aslında. Bana güç verdi, öğretici oldu. Sevgi.. bu kelime sadece doldurma ve öylesine bir kelime değildi. Gayet içi dolu, anlamlı ve iyileştiriciydi. Dostluk.. Birbirine sahip arkadaşlar olmanın ne kadar mükemmel olduğunu, yolunda gitmeyen şeyler olsa dahi kurulan dünyada mutlu olunabileceğini gösterdi. Bu karakterlerin yüreğimden ve aklımdan silinip gitmesini istemiyorum. Gerçekliğiyle beni sarstığı için kitapta emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum. Hayata dair her şeyi kaybetmenin ‘anlık’ olduğunu bir kere daha yüzüme çarptı. Önermekten asla sıkılmayacağım, hayatımda yeri hep olacak olan kitap oldu Tersyüz.

TersyüzAmy Harmon · Yabancı Yayınları · 20172,118 okunma

·

184 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.