Amalia gülümsedi ve bu gülümseme hüzünlü olsa da, kederle gerilen yüzü aydınlattı, suskunluğu çözdü, yabancılığı aşina kıldı; bu gülümseme bir sırrın açığa vurulmasaydı, artık bütünüyle olmasa da kısmen geri alınabilecek, o zamana kadar özenle korunmuş bir tasarrufun açığa vurulmasıydı.
Sayfa 191Kitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.