Habibe gözlerini ovuşturarak doğrulup etrafına bakılırken şaşkınlıkla sordu;
“ Hala biz neredeyiz ?”
“ Evimizdeyiz be kızanım. “
“ Hangi evimiz burası neresi? “
“ Artık bizim bir memleketimiz, bir evimiz var. Sofulu’ yu da, oradaki konağı da unutun! “