Bugünler de ay kapımı çaldı birşey ister gibi
Dili olmayan gururum tenhada ağlar gibi
Ne zaman adını duysa kulaklarım kalbime yalvarır
Ruhum bu acıya dayanamaz, bağırır, çağırır
Umudunu kaybetmiş gözlerim kapanır
Keşkeler boğazımda düğüm düğüm
Neyseler kapımda sıra sıra
Hiç bir iyikim yok ki masamın başında
Nedenler nedensiz bir şekilde cevaplara küs
Duygularım zihnimde düşkün ve parya
Aslında herşey büyük bir boşlukta
anlamı sindirilmemiş günler yatağımın altında
Ben böyle bir adam değildim aslında
Gündüz yıldızlar yağar mı insanın başına
Bugün ayın diyicekleri var anlaşılan
Söyle güzel ve vakur ay sende mi onlardansın
Soyun kadar soysuz musun
gölgen düşmüyor mu üzdüklerinin üstüne
Hiç çığlıkları gelmez mi parlak güzel yüzüne
Senin soysuz soyun yüzünden
Bütün iyi adamlar telef oldu
Babil bahçelerinde büyüyen umutlarım bile soldu
artık romantik bir adam değilim
ben bir şairim mesleğimden istifa ettim
Bensiz bir ben ile yola ne kadar devam edebilirim
Ruhumu ödünç alanlar getirmediler
Kendime verdiğim sözler gibi
Karşımda ki salıncak bile artık kimsesiz
herşeyim varken kimsesiz kaldım. vefasız ay
Afilli laflar söylemek kolay
ama umutsuz yaşamak zor
Zor ve acı! Acı, acı ve acı
Bitmeyen iğrenç bir gün gibi
Nefessiz bir ormanı yaşatmaya çalışmak gibi
Seni sevmeyen birine aşkı anlatmak gibi veyahut çok nadir sevdiğini.onun eşsiz olduğunu
çölde suyun bile daha kolay bulunduğunu
Ama kim su kadar temiz ola ki
Ya da orman kadar sevgi dolu
Söyle bakalım iki yüzlü tadlı ay
Gölgen düşmüyor mu üzdüklerinin üstüne...