Felsefe yapmak ve başka bir felsefeyi yaşamak.. Hayat boyu farkında olmadan veya farkında olduğumuz hâlde bazı durumları yaşamış ve zorluklara göğüs gelmişiz gibi ahkâm kesmeyi çok iyi biliriz. İnsanların yaşadıkları bizim için basit, kolay ve bazen de anlaşılmaz gelir. Bunun neticesinde karşıdaki kişinin deneyimlerini bayağı görürüz. Sonra gün gelir devran döner, o bayağı gördüğümüz şey başımıza gelir. Büyük bir üzüntü ve kederle karşılarız bu durumu. Vicdanımızı sorgularız, bu insanlar bu acıya nasıl da katlanıyormuş meğer.. Andrey Yefimıç'in yaşadıkları tam olarak böyle bir hâl. Felsefe yaparak, gerçek mutluluğu içimizde ve yaşamımız da anlamamız gerektiğini söylerken haklıdır bir yandan fakat eksiktir aynı zamanda. Ivan Dmitriç'nin dobra bir şekilde her şeyi pat pat söylemesiyle şaşırıyor, afallıyor Andrey. Zaman geçiyor.. Zaman geçiyor ve Andrey koğuşa girdikten sonra anlıyor her şeyi. Bu önemli bir önermeydi elbette bunun dışında kitapta, kitap okuma ve akıl yürütme üzerine de takdire şayan bir değer söz konusu. Her şeyiyle mükemmel bir kitaptı. Biraz felsefe ve hayatın gerçekliğini harmanlayan bu eseri tavsiye etmemek, büyük eksiklik olur :) Keyifli okumalar dilerim.

Altıncı KoğuşAnton Çehov · Koridor Yayıncılık · 202069,8bin okunma

·

94 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aksâ